Avanos Mutlu Sonlu Masöz

Kaçmaya. Uçurumdan aşağıya yuvarlanmaya, o dar geçitten geçmeye ve tekrar gerisin geri çıkmamaya eğilimliyim. Ama onun kollan buna engel oluyor, beni tutuyor ve ben onlara güveniyorum ve belki hâlâ kendimi kurtarabilirim. Ona duyduğum arzu çok güçlü ve alev ateş, o olmaksızın yapamam. Beni Avanos Mutlu Sonlu Masöz kucaklıyor ve kimin olduğumu soruyor. “Seninim,” diyorum. “hepsiyla senin'”. Gözlerimin içine bakıyor ve “minik, kendine kötülük yapma, yalvarırım. Bu benim için de çok kötü olur,” diyor. “Asla sana fenalık yapmam,” diyorum. “Benim için yapmamalısın, fakat her şeyden önce kendin için yapmamalısın. Çiçek gibisin, seni ayaklarının altında ezmelerine izin verme”. Dudaklarıma usulca değerek beni öpüyor, içim sevgiyle doluyor.

Gülümsüyorum, mutluyum. Bana, “İşte şimdi seni öpmeli, yüzündeki bu gülümsemeyi çalmalı ve dudaklarıma mü‐ hürlemeliyim. Beni delirtiyorsun, sen bir meleksin, bir pren‐ sessin, bu geceyi seni sevmiş olarak geçirmek isterim,” diyor. Tertemiz bir yatakta bedenlerimiz muhteşem bir uyum içinde. Benim ve onun teni birleşiyor ve beraber güç ve sevgi oluyoruz. O yavaş yavaş içime akarken gözlerimiz birbirine kenetli. Bedenimin hırpalanmaması, yalnızca sevilmesi gerektiğini söylüyor. Canımın yanmaması için sükunet içinde ka‐ yıyor. Kollarım ve bacaklarımla ona sarılıyorum. İnlemeleri benimkilere karışıyor, parmaklan parmaklarıma kenetleniyor, onun hazzı benimkiyle ayırt edilemez halde bütünleşiyor.

Avanos Mutlu Sonlu Masöz

Göğsünde uyuyakalıyorum. Saçlarım yüzünü örtüyor fakat o bundan çok memnun, yüzlerce kez başımı öpüyor. “Bana söz ver. Bana bir konuda söz ver. Asla ayrılmayacağız, bu sözü ver bana,” diye fısıldıyorum ona. Sessizlik… Bir defa daha sırtımı okşuyor ve dayanılmaz ürpertiler duyumsuyorum. Bir defa daha içime giriyor. Kal‐ çalarımı ona dayıyorum, uyumla hareket ediyoruz. O sırada. “Birbirimizi terk etmememiz için iki şart var. Kendini ne benim, ne aşkımın, ne sevgimin, ne de herhangi bir şeyin esiri gibi hissetmemelisin. Özgür gezinmesi ihtiyaç duyulan bir meleksin sen. Yaşamının tek amacı olmama hiçbir zaman izin vermemelisin. Sen önemli bir kadın olacaksın, zaten şimdiden öylesin de…” diyor.

Çatallaşmış sesimle ikinci koşulun ne işe yaradığını soruyorum. “Kendini asla aldatmamalısın. Çünkü kendini aldattığında aslen hem bana, bununla birlikte kendine kötülük yapıyorsun demektir. Ben seni seviyorum ve yollarımız ayrılsa bile seni sevmeye devam edeceğim.'” Hazlarımız birleşiyor ve elimden aşkıma sıkı sıkı sarıl‐ maktan ve onu asla ama asla bırakmamaktan başka bir şey gelmiyor.